Na ekspozycji zobaczycie:

• Wczesne, nieznane szerokiej publiczności prace malarskie i malowane tkaniny Abakanowicz,
• Część prac, które prezentowane były dotąd tylko raz – właśnie w Kordegardzie,
• Jedną z tkanin, która wcześniej była wystawiana w Tate Modern.

Wśród eksponatów znajdą się dzieła pochodzące z:

• Fundacji Abakanowicz,
• Centralnego Muzeum Włókiennictwa,
• Kolekcji Andrzeja Starmacha.

Magdalena Abakanowicz. Prolog

Przywołujemy pierwszą indywidualną wystawę Magdaleny Abakanowicz. Te same co przed sześćdziesięciu pięciu laty przestrzenie warszawskiej Kordegardy, te same prace. Po festiwalu prezentacji najbardziej znanych i rewolucyjnych dokonań artystki w ważnych europejskich międzynarodowych instytucjach, związanych ze sztuką współczesną, m.in. w słynnej Tate Modern w Londynie, cofamy się do początku jej drogi twórczej – debiutu w 1960 roku. Dzięki temu możemy spojrzeć na pierwszy świadomie zbudowany pokaz artystyczny przez pryzmat idei rozwijanych przez Abakanowicz w późniejszych realizacjach czy w świetle jej dokonań, które zmieniły spojrzenie na materialność tkaniny, na pracę z przestrzenią i które ukształtowały nowy język form.

Na ówczesnej wystawie Abakanowicz zrywa z tradycyjnymi rolami przypisywanymi tkaninie, podejmuje zagadnienia związane z językiem sztuk wizualnych. To gest porzucenia ram – w sensie formalnym, jak i świadoma decyzja podjęcia pracy z przestrzenią. Kiedy powojenne malarstwo lat pięćdziesiątych przez braki materiałowe pozostawało zredukowane do małych formatów, a cenzura ograniczała obecność abstrakcji do piętnastu procent w przestrzeniach publicznych prezentacji, Magdalena Abakanowicz wyszła poza te ograniczenia. Zaprezentowała abstrakcyjne kompozycje na powierzchni rozpostartych w przestrzeni płócien.

Malarskie kompozycje, pokazane na wystawie, były dla niej projektami, które przenosiła na oswobodzone z ram, luźno puszczone w przestrzeni tkaniny. Ich elastyczne powierzchnie poddawały się ruchowi powietrza; uwolnione od ściany i jakikolwiek elementów konstrukcyjnych, anektowały przestrzeń. Brak ram otwierał wolność wypowiedzi. W 1958 roku Wojciech Fangor i Stanisław Zamecznik zrealizowali pierwszy environment „Studium Przestrzeni”. Dwa lata później młoda artystka poprzez swą instalację dokonała podobnego gestu. Wkroczyła w przestrzeń układem swobodnych wielkoformatowych abstrakcyjno-biologicznych płócien. Pociągała ją duża skala.

Magdalena Abakanowicz za pomocą świadomie prowadzonego światła budowała plany i dramaturgię przekazu. Już wtedy, myśląc o wystawie jako o całości wieloelementowej wypowiedzi, zapoczątkowała rozwijany później proces budowania instalacji in situ, wchodzących w relacje z architekturą. Później pójdzie krok dalej, kreując światy przeznaczone do sensualnego doświadczania.

Patrzymy dziś na tę wystawę poprzez drogę międzynarodowych sukcesów artystki, znajomość teorii, interpretacji i kontekstów jej sztuki, by na nowo odczytać jej pierwsze artystyczne gesty.

Autor: Marta Kowalewska, kuratorka wystawy

Wernisaż: 13 lutego g. 18:00

Oprowadzania kuratorskie prowadzone przez Martę Kowalewską, które odbędą się o godzinie 16:00, 17:00 i 18:00 w następujących terminach:

• 14 lutego (piątek) – „Magdalena Abakanowicz. Pedagodzy i środowisko artystyczne / wpływy i inspiracje”
• 07 marca (piątek) – „Zderzenie dwóch tradycji. Magdalena Abakanowicz na światowej scenie artystycznej”
• 28 marca (piątek) – „Zagadnienie przestrzeni w twórczości Magdaleny Abakanowicz”
  Wstęp do Galerii i na wydarzenia jest bezpłatny.

Kuratorzy: Marta Kowalewska, Henryk Gac
Współpraca: Zespół kuratorski Kordegardy – Katarzyna Haber, Agnieszka Bebłowska Bednarkiewicz