Wśród publiczności rosyjskiej trudno znaleźć miłośnika muzyki, który nie słyszałby o zespole „Akwarium” lub nie znał jego słynnego lidera Borisa Grebenshchikova, lub nie mógł zaśpiewać przynajmniej jednej jego piosenki. Wśród zachodniej publiczności postać Borisa Grebenshchikova jest uwielbiana od lat dzięki rozbudowanej trasie koncertowej. A teraz mamy możliwość zapoznać również polską publiczność z tym utalentowanym Artystą i zespołem „Akwarium”, którzy potrafią oczarować swoją publiczność pięknością muzyki i śpiewu o wiecznym, o codziennym i znowu o wiecznym.

Obecnie „Akwarium” to zespół, który daje dziesiątki koncertów rocznie, wykonuje i nagrywa swoją magiczną muzykę z najlepszymi, światowej klasy, muzykami. Stale zmieniając się, ale równocześnie pozostając sobą, Boris Grebenshchikov stworzył wyjątkowe zjawisko kulturowe, które istnieje poza czasem i przestrzenią. Muzyka „Akwarium” to niekończące się poszukiwanie odpowiedzi, na co całego życia może nie wystarczyć.

Boris Grebenshchikov zarówno sam, jak i w składzie zespołu „Akwarium” gra muzykę od ponad 48 lat. Nagrał dziesiątki albumów w warunkach wydawnictwa podziemnego (samizdatu) i kolejne, kiedy słowo „rock” przestało być zakazane. Boris Grebenshchikov nadal gra rock, ale nie tylko rock. To właśnie BG był pierwszym Rosjaninem, który dostosował całą estetykę współczesnej zachodniej kultury muzycznej do specyfiki jego ojczystego języka. On nadal to robi, aby pokazać, jak można być Rosjaninem i śpiewać nie tylko petersburskie romanse, ale także jamajskie reggae i afrykańskie sukuss, amerykański folk i irlandzkie ballady. Przez prawie 48 lat mądry i niewzruszony Boris Grebenshchikov pojawia się na scenie i wita swoich słuchaczy, wśród których wielu z nich przyjeżdża na koncerty z dziećmi.

Boris Grebenshchikov jest fenomenem znacznie większym niż „po prostu” idol dla swoich fanów. Jest on uważany za duchowego mentora i przywódcę. Kultowa postać rosyjskiej kultury, ojciec-założyciel radzieckiego rocka, ideolog młodzieży lat 70 i 90, jednak sam Grebenshchikov nie podchodzi do tych zasłużonych tytułów z entuzjazmem, woli nazywać siebie „człowiekiem, który tworzy muzykę”.