Stąd w operze o Góralach pojawia się mazur, dziś osłuchany jako jeden z arcypolskich cytatów muzycznych, co to spod strzech wyimaginowanych trafił pod strzechy prawdziwe, zaś wcale zgrabne „tańce góralskie” tyle mają wspólnego z muzyką Podhalan, co mozarella z oscypkiem. Librecista Włodzimierz Wolski pierwotnie planował umieścić akcję w Świętokrzyskiem…

A jednak to muzyka żywa i świetnie brzmiąca na tle sobie rówieśnych dzieł rangi światowej – czego dowodzi choćby niedawne wykonanie włoskiej wersji językowej opery przez legendarny zespół Europa Galante pod dyrekcją Fabio Biondiego. Aria Jontka Szumią jodły jest naszym E lucevan e stelle (choć napisana bez mała pół wieku wcześniej) – skarbem narodowej wokalistyki, wywołującym niezmiennie zbiorową rozkosz widowni, której jeży się włos z przejęcia.

Jako historia tragicznego mezaliansu, w której pobrzmiewają echa napięć klasowych, zdaje się być Halka operowym evergreenem, który w nowej wersji mistrza reżyserii Mariusza Trelińskiego i w koprodukcji dotknie ważkich i aktualnych problematów.

Opera w czterech aktach
Libretto: Włodzimierz Wolski
Prapremiera wersji czteroaktowej: 1.01.1858, Teatr Wielki w Warszawie
Premiera tej inscenizacji: 15.12.2019, Theater an der Wien
Koprodukcja: Theater an der Wien
Oryginalna polska wersja językowa z angielskimi napisami