Aleks Portnoy, znerwicowany młody człowiek, ucieka od wszystkiego, co go ukształtowało – od ograniczeń, jakie niesie wychowanie w mieszczańskiej rodzinie żydowskiej, od obowiązujących zasad moralnych, od władzy ojca. Tekst obyczajowy rozprawiający się za jednym zamachem z tabu seksu i jedzenia w moralności mieszczańskiej, dominacją religii i matki w kulturze żydowskiej, mitem ojca i psychoanalizy. Anegdota rodzinna głosi, że kiedy byłem malutki, odwróciłem się od okna przez które obserwowałem zawieję śnieżną i zapytałem z powagą w głosie:

„Mamusiu czy MY wierzymy w zimę?” Aleksander Portnoy – lat 33, 158 punktów ilorazu inteligencji, ”jedyny synuś swojej mamusi”, spadkobierca agenta ubezpieczeniowego z permanentnym zatwardzeniem, „Raskolnikow onanizmu”, „Żyd antysemita”, ”nos na kwintę”, jęczydusza, smutas i maruda, chłopiec który znalazł prawdziwą małpkę na ulicach Nowego Yorku a następnie zdeprawował Ją … „niechcący”. Aleksander Portnoy w podróży, z której nie ma powrotu, ale w którą powinien udać się każdy z nas. A na jej początku zawsze stoi ten sam znak z napisem; „ moje pierwsze wspomnienie”. Aleksander Portnoy – ”Mamusiu czy MY wierzymy w zimę?”

Kompleks Portnoya w Teatrze WARSawy na motywach książki Philipa Rotha
Przekład: Anna Kołyszko
Reżyseria i scenariusz: Aleksandra Popławska, Adam Sajnuk
Scenografia: Katarzyna Adamczyk, Sylwia Kochaniec, Adam Sajnuk
Kostiumy: Katarzyna Adamczyk

Kompleks Portnoya obsada:

• Monika Mariotti
• Anna Smołowik
• Bartosz Adamczyk
• Adam Sajnuk