Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie

Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana (TP). Na stulecie swoich urodzin w roku 2013 otrzymał imię Arnolda Szyfmana – założyciela i wieloletniego dyrektora sceny.

Dzieje TP sięgają roku 1909, kiedy Arnold Szyfman wystąpił z inicjatywą wzniesienia w Warszawie nowoczesnego teatru według – w tamtym czasie – najnowocześniejszych wzorców europejskich. Aby zrealizować ten pomysł utworzono Towarzystwo Akcyjne Budowy i Eksploatacji Teatrów w Królestwie Polskim. Za zebrane fundusze w roku 1912 ruszyła budowa teatralnego gmachu – wówczas zainstalowano pierwszą w Polsce scenę obrotową. W styczniu 1913 – na otwarcie TP wystawiono Irydiona Zygmunta Krasińskiego, w reżyserii samego Szyfmana.

Teatr Polski szybko stał się przodującą warszawską sceną. Widowiska monumentalne, które należy wiązać  osobą Leona Schillera – przyciągały szeroką publiczność. Podobnie jak zespół aktorski zbudowany z wielu wybitnych osobowości teatralnych m.in.: Aleksandra Zelwerowicza, Jerzego Leszczyńskiego, Kazimierza Junoszy-Stępowskiego, Józefa Węgrzyna czy Stefana Jaracza.

Powojenna historia TP to nadal znakomite nazwiska z historii teatru. W roku 1946 ponowne otwarcie teatru – Lillą Wenedą w reżyserii Juliusza Osterwy. Od roku 1981 dyrekcję obejmuje Kazimierz Dejmek. Aktorskie sławy, które przeszły przez scenę TP to Władysław Hańcza, Stanisław Jasiukiewicz, Czesław Wołłejko, Ignacy Gogolewski, Nina Andrycz czy Tadeusz Łomnicki.

Od stycznia 2011 stanowisko dyrektora TP piastuje Andrzej Seweryn.  Linia repertuarowa teatru stawia przede wszystkim na ambitną klasykę.