Stała ekspozycja poświęcona jest egzekucjom w Palmirach i na terenie Puszczy Kampinoskiej w latach 1939–1943, a także wydarzeniom na tym obszarze w trakcie II wojny światowej.

Scenerię dla ekspozycji stanowi surowa, modernistyczna bryła budynku proj. arch. Szczepana Wrońskiego. Nietypowe rozwiązanie architektoniczne – umieszczenie w czterech szklanych tubusach rosnących sosen, które upamiętniają miejsca egzekucji – pomaga odczuć klimat miejsca. Przez przeszklone ściany obiektu widać cmentarz w Palmirach.

W Noc Muzeów zwiedzanie dostępne jest w godz. 12:00 – 19:00

Spacer Pamięć i przeszłość jako doświadczenie współczesności (godz. 17:00) to główne wydarzenie Nocy Muzeów w Palmirach. Stanowi zaproszenie do refleksji na temat propagandy, nekropolityki i tanatoturystyki. Jak przyroda współtworzy krajobraz pamięci i jak rozumiemy dzisiaj, w kontekście współczesnych wydarzeń, rolę miejsca pamięci?

W Noc Muzeów odbędą się również oprowadzania po Muzeum – Miejscu Pamięci Palmiry z pokazem filmu Miasto pamięci. Niemiecki terror w okupowanej Warszawie:

• godz. 12:00,
• godz. 14:00.

Na wydarzenia obowiązuje bezpłatny bilet do pobrania online lub w kasie Muzeum.

Muzeum – Miejsce Pamięci Palmiry upamiętnia ofiary zbrodni, jakich w czasie II wojny światowej na terenie puszczy Kampinoskiej dopuścili się naziści. W 21 masowych egzekucjach zginęło ponad 1700 obywateli polskich – Polaków i Żydów. Tereny Puszczy odegrały ważną rolę w dziejach walk o niepodległość – od powstania styczniowego 1863 roku po powstanie warszawskie 1944 roku. Położone jest w sercu Puszczy Kampinoskiej, ok. 30 km od Warszawy.

Na wystawie prezentowane są:

• wykazy nazwisk osób pomordowanych i spoczywających na cmentarzu,
• spisy egzekucji z datami dziennymi i liczbami ofiar,
• biogramy wybranych ofiar,
• fotografie, pamiątki związane z ich życiem prywatnym, społecznym i zawodowym przekazane przez najbliższych,
• niemieckie zaświadczenia o śmierci więźniów
• oraz fotokopie podziemnej prasy (Biuletyn Informacyjny 1940, 1941) z informacjami o egzekucjach,
• przedmioty z ekshumacji, które pozwoliły na identyfikację ofiar,
• korespondencja rodzin poszukujących bliskich,
• pisma i protokoły PCK.